Week 2: Madurai - Periyar NP - Kovalam - Backwaters

Dag 8 zaterdag 7 oktober 2006: Thanjavur - Madurai
Lange reisdag schijnt het vandaag te worden. Om 7 uur vertrek, en daarna 2 uur rijden naar de eerste plaats, Tiruchirappalli. Hier is een hele grote tempel (de grootste van India), met 7 ringen (de binnenste 3 ringen zijn alleen voor de Hindu's toegankelijk). Het is de Sri Ranganathaswamy tempel. Hier wordt gegeten, hier kunnen de diepgelovigen hun haar laten afscheren, we zien dat een jongetje van een paar jaar zijn gaatjes krijgt in zijn oren, het is gewoon kijken naar de mensen en genieten, eigenlijk gewoon te kort.
In dezelfde stad is ook een Rock Fort Tempel, boven een grote rots van 87 meter hoog. Dat is op 0 meter beginnen, en gelukkig zijn de 437 traptreden letterlijk uitgehouwen in de rots. Dan loop je lekker in de schaduw. De laatste 20 meter ligt de trap helaas buiten, en het zonnetje schijnt goed. Dit is echt afzien naar boven op de blote voeten. De laatste 15 treden zijn van een andere steensoort, en die zijn pas echt warm. Boven bij de tempel, als hier water had gelegen waren er spontaan stoomwolken van mijn voeten afgekomen. Naar mijn gevoel zijn mijn voetzolen net niet verbrand, maar het scheelt niet veel. Het is echt pijnlijk om weer naar beneden te lopen.
Met de bus weer verder, in een luxe hotel de lunch gehad, ook nu weer lekker. En dan de laatste ruk met de bus. Helaas begint het onderweg te regenen, dat moest een keer gebeuren. Op een gegeven ogenblik worden we samen met alle andere (vracht)auto's aan de kant van de weg gezet. Staan een tijd stil voor wat blijkt: de premier van Tamil Nadu is aan het reizen: voorin met grote zonnebril (het regent) en misschien wel 20 of 30 auto's er omheen. Moet je voorstellen: gaat Balkje van Den Haag naar Capelle in de spits, zetten we gewoon de A13 voor een half uur af aan beide kanten, maar ja dit is India.
Om 8 uur bij het hotel, met wat omwegen omdat er allerlei straten zijn afgesloten voor een of andere processie. Via de garage van het hotel gaan we naar binnen.
Eten op de rooftop van het hotel met tempel view. Het gaat wat traag hier ondanks dat er meer dan 12 man is om 8 mensen te eten en te drinken te geven.
Na afloop nog een pilsje, mag het flesje niet op tafel staan. Reden: dat zou Shiva kunnen zien. Dan de fles maar op de grond.
Hotel in Madurai: Hotel Park Plaza website hotel

Dag 9 zondag 8 oktober 2006: Madurai
Mijn kamer blijkt uit te kijken op het station van Madurai, dat verklaart heel veel van het lawaai en getoeter vannacht. Maar Madurai is een stad met 1,2 miljoen mensen en die rijden allemaal tegelijk in een riksja, auto, bus, fiets of wat dan ook, en zijn alleen maar lawaai aan het maken, Delhi is een rustoord hiermee vergeleken, en dat is voor kenners onder ons.
Het is al rond gegaan in Madurai, er is weer een bus met toeristen binnengekomen. De gidsen om je door de tempel te leiden en daarna door hun eigen winkel staan al klaar. Na het ontbijtbuffet gaan we zonder gids naar de grote tempel hier; de Sri Meenakshi tempel. Dat is een andere naam van Parvati. Het is groot, en gelukkig is het iets minder zonnig, dus mijn voeten kunnen er beter tegen. In deze tempel wordt in de ochtend Shiva van huis afgehaald bij Parvati in de tempel, en gaat daarna de dag doorbrengen in de tempel. Maar voor dit ritueel waren we een paar uur te laat. 's Avonds gebeurt het omgekeerde en wordt Shiva naar de kamer met Parvati gebracht voor de nacht.
Het blijft een mooi gebeuren alles wat in een tempel gebeurt. Er is net buiten de tempel een uitzichtpunt over het complex, en het zullen geen Indiers zijn, er hoort een grote winkel bij. Dus eerst even buiten kijken op het dak, en daarna 4 verdiepingen naar beneden lopen waarbij op een gegeven ogenblik de kamer vol ligt met de Indische Kashmir tapijten.
Daarna naar het Ghandi museum geweest met de Riksja. Het is heel verhelderend hoe de Engelsen hier hebben huisgehouden, en wat Ghandi gedaan heeft voor India. Na de vakantie de DVD maar eens gaan bekijken.
Lunch was weer in een lokaal Indisch restaurant, voor de verandering een paar een stroomstoring. Daarna shoppen in de bazaar. Deze heet de Pudhu Mandapan, en maakte vroeger onderdeel uit van het tempelcomplex. Ze verkopen allemaal hetzelfde en je kunt daar alles laten maken. Er zijn daar wel 100 man met naaimachines die ter plekke kleding kunnen maken. Niet gedaan, maar wel wat bling bling gekocht voor nichtje dat eind oktober jarig is. Ook nog een Ghanesh, een dansende Shiva van een hout is het maar even niet geworden. Omgerekend 52 euro is iets te veel van het goede. Was wel mooi, maar dit is echt te veel.
Boven in het hotel op het rooftop terras - met tempel view - nog wat gedronken. Even een douche, en dan naar het hotel naast ons. Hebben ook een rooftop, Een puur vegetarisch restaurant, maar een ongeëvenaarde snelle bediening. We waren met ons 9en, de eerste hadden al hun voor- en hoofdgerecht, en toen moest mijn bestelling nog worden opgenomen. Alles kwam zo snel, ik kreeg geen eens de kans om aan mijn nootjes die bij het bier horen te beginnen. Het was wat lachwekkend snel, na een aantal flinke lachbuien toch maar begonnen aan het spicy eten. Heerlijk, maar mijn lippen branden nog steeds.

Dag 10 maandag 9 oktober 2006: Madurai - Periyar nationaal park
Vandaag eens niet echt vroeg weg vanaf het hotel, om 9 uur dit keer. We gaan de bergen in, onderweg stop bij een steenfabriekje. Doel vandaag is het National Park Periyar dat op 1800 meter hoogte ligt op de grens van Tamil Nadu en Kerala. Een mooie tocht, en we zijn om een uur of 1 bij het hotel. Leuk hotel met aparte huisjes, met grote kamers. Lunch in het dorp, en de eerste druppels vallen. In de middag een excursie naar een theefabriek en een spice garden. Als we het dorpje binnen rijden met de jeeps, is er net een grote optocht bezig van alle schoolkinderen uit India lijkt het wel. Thema is Save the nature. Na meer dan een uur wachten kunnen we doorrijden, het begint inmiddels weer te regenen. Komen we aan bij de theefabriek zijn ze alles al aan het schoonmaken. Helaas. Dan naar de spice garden, in het donker en regen naar kruiden zoeken.
Terug naar het hotel, douchen met koud water (de geiser was al uitgezet), en eten in het hotel.
Hotel in Periyar NP / Thekkadi: Hotel Ambadi website hotel

Dag 11 dinsdag 10 oktober 2006: Periyar NP
Vroeg op, ontbijt staat om half 7 al klaar voor ons. Toast en jam. Om 7 uur met de riksja naar het National Park voor een wandeling. Bij de entree van het park moeten we eerst aparte sokken aan om ons te beschermen tegen bloedzuigers. Het barst er hier van, zoveel heb ik er nog nooit gezien. We moeten op een bamboe-vlotje eerst de rivier over, en daarna wandelen. In het bos zien we wat apen, Woody Woodpecker is er ook. De eerste keer dat je die specht hoorde, dacht ik dat er een ploeg houthakkers bezig was, wat een herrie. Wat herten gespot, kameleon, vogels, en daarna gaan we een heuvel op. We hebben een gids met humor: you will see no elephants, no tigers but you will see a nice scenery. Dat laatste klopt zeker. In de verte (paar kilometer) zijn er 2 bruine vlekjes te zien. Dat blijken olifanten te zijn. In het begin herken ik dat natuurlijk niet als olifant en dan krijg je aanwijzingen als links van die groene boom (er staan alleen maar groene bomen), of rechts van die tak (welke tak dan?) Op een andere heuvel spotten we dan ook nog 3 olifanten. Er schijnen ruim 1000 olifanten te zijn in dit park en 40 tijgers. De gids probeert ons op alle mogelijke manieren aanwijzingen te geven waar de olifanten staan. Uiteindelijk heeft denk ik alleen Hennie de olifanten niet gezien. Leuke wandeling van ruim 3 uur. De sokken zitten vol bloedzuigers, maar ik zie nergens wondjes, dus het is goed gegaan.
Lunch doen we in de Coffee Inn, heerlijk vers alles en tijdens de lunch begint de tropische regenbui. In de middag zouden we een boottocht gaan maken, omdat de boot al betaald was, doen we het maar, maar het is eigenlijk gewoon zonde van de tijd. Je kunt geen eens foto's maken, mijn camera stelt scherp op de regen. We zien wel wat, veel herten, wat zwijnen, bizons, aalscholvers e.d.
Bij het hotel douchen, en 's avonds maar weer eens eten. Weer bij de Coffee Inn. We vestigen een nieuw Indiaas record. Om 7 uur aanwezig, om 10 uur komen de laatste dingen op tafel, het duurde extreem lang. En daar wordt je heel melig van.
De eigenaar heeft een aparte filosofie: de mensen moeten hier komen voor het eten en de gezelligheid. Maar als je 2 uur op je eten moet wachten klopt er toch iets niet.
Het regent nog steeds.

Dag 12 woensdag 11 oktober 2006: Periyar NP - Kovalam
Vanochtend vroeg op want om half 7 is het ontbijt. Helaas dacht men bij het hotel dat men dan moest beginnen om alles klaar te gaan maken. Uiteindelijk maar een kwartier te laat vertrokken voor wat een lange reisdag wordt. We gaan van de 1800 meter hoogte van het Periyar National Park naar zeeniveau, en hopelijk laten we de wolken en de regen achter ons. Onderweg komt de zon door, en wordt weer lekker warm in de bus. Lunchstop is om een uur of 1, en dat zijn rijst met allerlei prutjes.
Weer verder, en om 5 uur rijden we eindelijk Kovalam binnen. Een lange dag waar je moe wordt van het reizen en het niets doen en van de warmte.
Het adres waar we naar toe gaan blijkt niet het adres te zijn van het hotel, maar van het postkantoor. Na vragen worden we met de bus afgezet aan de voet van het hotel aan de zee. Via stenen en gras (een pad is onbekend hier) moeten we omhoog lopen / klimmen naar de achteringang van het hotel. De bewaking laat ons gelukkig binnen.
We hebben kleine villa's, rondom het zwembad dat nog in aanbouw is. Maar het idee is leuk.
Na de douche eten in het dorp. Dat betekent in het donker over datzelfde niet aanwezige pad naar beneden. Als we op het strand komen vallen de eerste druppels. Tegen de tijd dat we een restaurant gevonden hebben, zijn de druppels overgegaan in een tropische regenbui. Volledig doorweekt, er is niets meer droog.
In Restaurant Fusion (where East meets West) heerlijk gegeten. Een menukaart met een Indiase kaart, een westerse kaart, en één waar de 2 stijlen gecombineerd zijn. Met de riksja terug. Dan blijkt ook dat de straatjes zo smal zijn dat je hier niet met een bus kunt rijden.
Hotel in Kovalam: Treasure Cove website hotel

Dag 13 donderdag 12 oktober 2006: Kovalam
In het hotel blijkt dat er opeens een extra controle nodig is van de paspoorten. Volgens de wet zijn de lijsten met paspoortnummers en visa-nummers nu niet meer voldoende, en moet daadwerkelijk het paspoort overhandigd worden. De fotokopie blijkt ook goed te zijn. Deze controle vind ook bij de komende hotels plaats in de staat Kerala.
Na een vluchtige verkenning van de eetzaal van het hotel (helemaal leeg en geen personeel te vinden) besloten om in het dorp te gaan eten. Het ontbijt bij Fusion is prima, en omdat het restaurant aan het strand ligt op de 1e verdieping, een mooi uitzicht op de strand en de zee tijdens het ontbijt.
Er is veel activiteit op het strand, de vissers zijn bezig de netten binnen te halen. Ver op zee worden een heel groot net met hele kleine bootjes uitgezet, en door de uiteinden weer terug te brengen naar de kust kan je met 20 / 30 man het net binnenhalen. Vangst: een paar grote emmers met sardientjes-achtige vissen.
Daarna willen de dames gaan shoppen, en ga ik maar wat rondlopen door het kleine, maar gezellige dorpje. Weer een paar mooie fotomomenten. Om een uur of 1 lunch, en verbaasd over de aanhoudendheid van de verkopers. Op een gegeven ogenblik staan er 12 hun identieke kleedjes aan ons te demonstreren. Een apart gezicht.
Na de uitgebreide lunch terug naar het hotel, douchen en gewoon luieren aan het zwembad. Aan het strand wordt je teveel 'lastig' gevallen door alle verkopers, en bovendien ben je gelijk de lokale attractie, omdat vrijwel niemand op het strand ligt. In de zee gaan is ook geen optie, te gevaarlijk qua stroming.
's Avonds weer eens eten in het dorp. Dit keer voor het eerst in een restaurant zonder drankvergunning (herkenbaar nog uit Noord India). Dit wordt heel pragmatisch opgelost door de fles bier in kranten te verpakken en op de grond te zetten. Het bier zit gewoon in een helder bier glas. Zo ziet natuurlijk niemand dat er bier gedronken wordt, ook niet de lokale politie agent. Hoe naïef kun je zijn :-)

Dag 14 vrijdag 13 oktober 2006: Kovalam, backwatertocht
Ontbijt in het hotel, alles staat netjes klaar op de geplande tijd, zodat we ook op tijd met de bus kunnen vertrekken. We rijden een groot deel van dezelfde weg terug langs de kust om naar Aleppey te gaan. Hier gaan we aan boord van een 3-tal house-boten voor een tocht door de backwaters. Een gebied met 900 km aan riviertjes en meren pal achter de kust. Er wordt hier gevist, rijst geteeld, er zijn kleine dorpjes, etc.
Verwachtingspatroon voor de boot waar we ook één nacht op slapen: kleine hutten en 1 toilet. Wat wordt het: 4 hutten voor ons 4-en, met een eigen douche en toilet, airco en fan op de kamer. Gewoon bizar groot en relatief luxe. Ik zit met Harry, Marjolein en Ans op of in de boot. Er is een damesboot met Rosemary, Aline, Carin, Marij, Erna en Saskia en tot slot een Limburgse boot met Jos / Marly en Erik / Henny.
De bemanning van 3 man zorgt voor een welkomstdrankje, de lunch, het diner, de drankjes. Men is heel vriendelijk, aardig, zorgzaam.
Het contact met de andere boten onderweg vindt plaats per SMS. Er is gewoon bereik. Met zonsondergang zitten we op het water, een mooi gezicht. De hele tocht is een groot genietmoment, je hoort eigenlijk alleen maar het gefluit van de vogels. Je ziet het leven van de bevolking: varen, vissen, zwemmen, baden, de was doen, op het land werken, etc. De motor van de boot is gelukkig heel stil.
's Avonds meren we met alle boten aan, en gaan we even wat drinken op de damesboot totdat ons eten klaar is.
Weer gewoon goed eten, met lekkere hapjes. Na het eten gaan de zeilen allemaal naar beneden omdat alles wat kan vliegen spontaan naar binnen vliegt. Onduidelijk is of hier ook steekdingen tussen zitten, achteraf geen bulten.
Als we naar bed gaan, gaat de bemanning voorin zitten om nog even naar de DVD / TV te kijken die op de boot is.
Midden in de nacht gaat de fan opeens aanlopen, de accu's raken leeg. Het wordt warm in de kamer / hut. De motor gaat midden in de nacht even aan, dat zorgt er ook voor dat de airco aangaat. Omdraaien en verder slapen.